در این مطلب قصد داریم به بررسی معماری Virtual Volumes در VMware vSphere بپردازیم.
Virtual Volumes
Virtual Volumes یک ساختار یکپارچه سازی و مدیریتی برای ذخیره سازی SAN و NAS است. که با نام vVOLS نیز شناخته میشود. این ساختار به مشتریان اجازه میدهد به راحتی قابلیت های ذخیره سازی را بر اساس هر VM در سطح Hypervisor با استفاده از SPBM اختصاص و مدیریت کنند.
Virtual Volumes در واقع objectهایی هستند که روی فضای Storage Container قرار گرفته و فایل های هر ماشین مجازی درون آنها encapsulate (کپسوله) میشوند.
Virtual Volumes به ازای ایجاد عملیات هایی نظیر (Clones، Snapshots و Replicas) که روی هر ماشین مجازی انجام میشود، ایجاد میشوند و هر ماشین مجازی بسته به نوع objectهای آن میتواند متشکل از یک یا چند VVOL باشد.
Storage Container
vVOL ها در داخل Storage Container قرار دارند که به طور منطقی مجموعه ای از دیسک های فیزیکی را در سیستم ذخیره سازی نشان می دهند. در سمت vCenter و ESXi یک Storage Container به عنوان Virtual Volume Datastore معرفی میشود.
Storage Container می تواند سطوح مختلفی از خدمات را به Virtual Volumeهای مختلف ارائه دهد.
Protocol Endpoints
هاستهای ESXi دسترسی مستقیم به فضای vVOLS ندارند و در عوض، هاستها از طریق یک واسط به نام protocol endpoint به Virtual Volume دسترسی دارند. Protocol endpoint ها در زمان ایجاد virtual datastore ها به esxi معرفی میشوند.
protocol endpoint یک مسیر داده را در صورت تقاضا از سمت ماشین های مجازی به virtual volume مربوطه ایجاد می کنند.
Protocol Endpoint در معماری Virtual Volumes به عنوان یک مکانیسم انتقال برای شبکه عمل نموده و Storage Container که به صورت منطقی تعریف شده است، به عنوان یک Datastore مجازی عمل میکند.