دستگاه های ذخیره سازی فایل(FILE-LEVEL)خواندن و نوشتن دیتا را به همان صورتی که کاربران روی دستگاه های شخصی خود تجربه میکنند انجام میدهند. استفاده از ساختار طبقه بندی شده به صورتی که فایلها درون پوشهایی باشند که خود درون پوشه های دیگه هستند مرسوم ترین روش استفاده از NAS استوریج ها می باشد که این رویکرد مزایایی نیز دارد.
- وقتی که از پروتکل های NFS و CIFS که پرکاربرد ترین پروتکل ها میباشند استفاده شود، کاربر می تواند کپی و بازنشانی کردن فایل ها را به همان صورتی که روی هارد کامپیوتر شخصی خود انجام میداد، صورت دهد.
- کنترل شرایط را برای مدیریت بسیار ساده میکند.
دستگاه های ذخیره سازی بلاک (BLOCK-LEVEL) مانند SAN ها هر فایل یا فولدر را به بلاک هایی از بیت های کوچک تبدیل میکند و چند کپی از آن را در درایو ها و دستگاه های مختلف درون شبکه SAN کپی میکند. مزایای این رویکرد شامل :
- قابل اطمینان بودن. دیتا ها در صورت آسیب دیدن درایوها باز قابل دسترس هستند
فایل ها میتوند به سرعت با قرار گرفتن بلاک ها در کنار هم در اختیار قرار گیرند و برای استفاده نیازی نیست تا از مسیر طبقه بندی شده پیچیده عبور کنند.
دستگاه های OBJECT I/O هر فایل را به صورت شئ جداگانه نگهداری میکنند (شبیه به FILE I/O) ، و درآن مانند (BLOCK I/O) ساختار تو در تو پوشه ای وجود ندارد. با دستگاه شئ گرا همه فایل ها و شئ ها درون یک مخزن (POOL) عظیم یا دیتابیس ساده تجمیع میشوند.
این بدین معناست که OBJECT I/O کندترین روش ذخیره سازی میان این سه روش است، که به طور پایه ای برای ذخیره سازی ابری (CLOUD FILE STORAGE) استفاده میشود. ولی پیشرفت های کنونی باعث شده تا به طور مثال با استفاده از حافظه های فلش (FLASH DRIVE) توانسته اند این فاصله را پوشش دهند.
